Categorie: Uncategorized

We hebben weer een heel nieuw jaar voor ons, als een blanco blad.
Je kunt het ook weer beluisteren:
https://www.youtube.com/watch?v=h82r22xuHx8&t=29s
Dingen liggen niet vast. We mogen er zelf iets moois van maken.
Ik geef hier alleen de energieën aan waar we over kunnen beschikken. Maar het blijft aan ons wat we er mee doen.
We zijn medescheppers van de nieuwe tijd, onze keuzes hebben daar dus invloed op.
Het afgelopen jaar hebben we onze eigen unieke talenten mogen ontdekken.
Het komende jaar kunnen we die neer gaan zetten.
Volgens de Tzolkin is het op 1 Januari 2023:
Gele Ster toon 7 in het pad van de Witte Wind. (zie voor beschrijving onderaan)
De energie van de gele Ster nodigt ons uit om onze eigen ruimte in te nemen in vrijheid en gelijkheid. Zo kunnen we onze kwaliteiten en talenten in de wereld brengen.
Vergelijk jezelf niet met anderen en cijfer jezelf niet weg omwille van de harmonie. Dat kan de valkuil zijn bij Gele Ster.
Je straalt pas echt als je doet wat bij jou hoort.
We hebben elkaar nodig en vullen elkaar aan als we doen wat echt bij ons past. Dit wil de Uranus en de Waterman energie van dit jaar ook. In vrijheid en gelijkheid je talenten en kwaliteiten neerzetten voor het grote geheel. Door de samenwerking staan we sterker en kunnen we gebruik maken van elkaars talenten. De veranderingen voor de nieuwe tijd komen niet van bovenaf maar vanuit onszelf.
We beginnen dit jaar met drie retrograde planeten: Uranus, Mercurius en Mars. We starten dus nog wat meer naar binnen om alles te heroverwegen. Door je te verbinden met de Bron en de Aarde kun je vanuit je hart jouw waarheid spreken. Woorden en gedachten hebben veel kracht. Daar creëren we onze werkelijkheid mee.
Deze verbinding met de Bron en de Aarde helpt ons om op onze eigen plek een plek van liefde en licht te creëren. Iets wat weer uitstraalt naar de omgeving.
Eind Januari lopen alle planeten direct. Dan komt er weer meer vaart in de energie.
In Maart hebben we twee grote wisselingen van teken. Saturnus gaat dan in Vissen lopen en Uranus gaat dan in Waterman lopen.
Waterman energie kan erg mentaal zijn. Het is zaak dat we het hart er bij betrekken. Er zullen op technisch gebied grote uitvindingen worden gedaan, maar hoe we die in gaan zetten is aan ons. Deze keer is de oproep om het voor het grote geheel en met gevoel in te zetten, zodat ieder er wel bij vaart.
Saturnus gaat meer vorm geven aan het spirituele, door het doelgericht voor de toekomst in te zetten. We mogen het evenwicht vinden tussen onze beide hersenhelften, de mentale en de  intuïtieve kant.  
In juli verandert de noordelijke maansknoop van teken. Nu loopt deze nog in Stier en zijn we nog bezig met het versimpelen, verduurzamen, onze eigenwaarde en onze basiszekerheid.
Als deze in Ram gaat lopen krijgen we een heel ander energie. We mogen dan alles wat we het afgelopen jaar geheeld en geleerd hebben in de stof neer gaan zetten. Bij Ram hoort IK BEN. Hoe mooi past dat weer bij het Gele Ster thema.
De gele kleur van Ster geeft aan dat we dit jaar dingen kunt realiseren en naar buiten kunt brengen.
Maak er een prachtig jaar van.
Focus op de mooie dingen in het leven, op harmonie en schoonheid en vergeet vooral niet om tijd en ruimte te maken voor plezier.
Inspiratie:
Ik adem diep in
en verbind me
in mijn hart
met de inspiratie
vanuit de Bron en de Aarde.
Zo neem ik stralend
mijn eigen plek in.
en maak de wereld
om me heen
een stukje mooier

Beschrijving van de Tzolkin energie van 1 Januari 2023

Toon 7 is de toon van verbinden. Het geeft je de energie om in het hier en nu af te stemmen op de bron. Het verbind lichaam en geest met elkaar. Het wordt ook wel de resonerende toon genoemd, het spirituele kan resoneren met het materiele en jij kunt resoneren met het grote geheel.
Het leerproces in het pad van de witte Wind is in je hart het evenwicht vinden tussen je beide hersenhelften, tussen je mentale kant en je intuïtieve kant. De kracht van je gedachten is even groot als de woorden die je uitspreekt.
 Wat zijn je intenties, waar geef je aandacht aan? Het vraagt je je te laten inspireren en vanuit bezieling te spreken.
Leef je werkelijk bezield of laat je je opslokken door de dingen van alle dag?
Weet dat jij door je gedachten en je woorden je eigen werkelijkheid creëert.
Geef jezelf de tijd en de ruimte om je af te stemmen. Dit pad brengt je thuis in je hart. De energie van het hart is vele malen groter dan de energie van ons brein.
Gele Ster laat je weten dat alles en iedereen zijn eigen plek heeft. Het helpt je de schoonheid en harmonie in het leven te zien. Vergelijk jezelf niet met anderen. Ieder is uniek en waardevol.
Gele Zon is de gids die dag: Deze helpt je om zonder oordeel of voorbehoud, je liefde en warmte uit te stralen. Als je dat doet ben je een inspiratie voor anderen.

Mijn lijf laat me in de steek…
Dat is iets wat nogal eens gezegd wordt.
Is dat waar? Laat het lijf ons in de steek of laten wij het lijf in de steek?
Ons lijf dat als we volkomen ontspannen zijn gewoon doorgaat met ademen, bloed rondpompen, eten verteren enz. Ons lijf dat zo ingenieus in elkaar zit met op elkaar afgestemde functies. Het zit zo ingenieus in elkaar dat we van sommige delen nog steeds niet precies weten hoe het werkt en als we ingrijpen het hele systeem in de war raakt.
Waar zijn we gaan geloven dat ons lijf onze vijand is? Dat het lastig is met al zijn behoeftes. Dat het moet doen wat wij willen? Dat het niet goed functioneert?
Ergens hebben we de verantwoording voor ons lijf dat zo prachtig functioneert achter ons gelaten. Ergens hebben we onszelf slachtoffer van het lijf gemaakt. Dat lijf wat niet wil doen wat wij willen.
We moeten heel veel, nemen niet op tijd rust, eten van alles, doen dingen die niet fijn zijn, denken nare dingen waardoor we nare gevoelens krijgen die ons lijf moet verteren.
En als het lijf dan sputtert gaan we naar de dokter en willen een pil, een spuit of een kuur die ons meteen van het euvel afhelpt. Of als dat niet werkt, snijden we datgene dat niet goed functioneert  eruit. Dan kunnen we weer gewoon door gaan zoals we altijd deden.
We luisteren niet naar de signalen die het lijf ons geeft. We denken het beter te weten en willen dat het lijf zich daar naar schikt.
Zou het ook kunnen dat juist het lijf ons grootste hulpmiddel is om te voelen of we wel of niet goed bezig zijn, of we trouw zijn aan onszelf en op de goede weg zitten? Dat het dus op allerlei manieren bijstuurt als we in patronen stappen die ons niet dienen?
Als ik met mensen werk, merk ik dat het lijf eigenlijk precies weet hoe het zit. Het hoofd maakt er een ander verhaal van. Maar door te kijken hoe het lijf reageert komen we pas echt bij de essentie en voorbij het verhaal. Het lijf geeft aan waar nog stukken vastzitten en of we op de juiste plek staan. En als we het volgen kunnen we grote stappen vooruit zetten in het proces van balans.
Het lijf geeft in eerste instantie heel subtiele signalen, kleine ongemakken. Pas als we die negeren wordt het signaal versterkt.
Ons hoofd kan alleen dingen denken die we ooit geleerd of gehoord hebben. Het blijft in verhalen  hangen die we gevormd hebben en die we steeds op ‘repeat’ zetten. Ergens hebben we conclusies getrokken vanuit het verleden en overtuigingen gecreëerd.
Misschien is het, nu we op weg zijn naar een nieuwe tijd en we oude dingen achter ons mogen laten en illusies mogen doorprikken, tijd om naar de waarheid van ons lichaam te gaan luisteren. Het zou ons grootste hulpmiddel kunnen zijn als we weer leren te luisteren naar wat het ons wil vertellen. Laten we dat hulpmiddel dus weer in ere herstellen en het koesteren en verzorgen.

Het prinsje dat niet kon luisteren:
Er was eens een koning en een koningin met drie prinsjes. Ze waren heel gelukkig en hadden een prachtig koninkrijk. De twee oudste zoons waren heel gehoorzaam en leergierig. Alles wat ze te weten konden komen over het land regeren wilde ze leren. Ze luisterden goed naar alle wetenschappers en geleerden van het land.
De jongste zoon echter kon niet luisteren. Hij wilde naar buiten waar de zon scheen en genieten van de warmte op zijn huid. Hij hield van de appelbomen in de paleistuin, die in de lente de mooiste bloesem hadden en in de herfst mooie roodwangige appeltjes die heel zoet geurden en smaakten. Hij hield van bomen klimmen en grapjes uithalen met mensen die ook in de tuin wandelden.
De koning en de koningin schonken er niet veel aandacht aan. Ze hadden twee andere zoons die het land zouden kunnen regeren. Ze lieten hem vrij om te doen en laten wat hij wilde.
Op een dag wandelde de koning door de tuin. Zijn jongste zoon zat boven in een boom en zag zijn vader aankomen. Hij liet een mooi roodwangig appeltje voor de voeten van de koning vallen. De koning zag de appel en rook de heerlijke geur. Het water liep hem in de mond. Hij raapte de appel op en nam een grote hap uit de appel. Op dat moment sprong de prins vlak voor zijn neus uit de boom. De koning had hem niet aan zien komen en schrok geweldig. Hij maaide van schrik met zijn armen en voeten en schopte heel hard met zijn voet tegen de appelboom. Van pijn verslikte hij zich in de appel en liep paars aan.
Het prinsje was inmiddels al weer verdwenen op weg naar zijn volgende avontuur in de tuin. Het was de hofgeleerde die de koning paars aangelopen in de tuin aantrof. De koning kon geen woord uitbrengen omdat hij het zo benauwd had. Zijn ogen puilden bijna uit zijn hoofd. Hij werd al paarser en paarser.
De hofgeleerde bestudeerde de koning (want dat doen geleerden, eerst iets bestuderen). Hij zag de paarse kleur, de uitpuilende ogen en het hinken van de koning. Het deed hem aan iets denken. Dat moest hij even nazoeken. Op dat moment viel er gelukkig een tak uit de boom op de rug van de koning, waardoor het stuk appel uit zijn keel schoot. Hij kon weer ademhalen.
De hofgeleerde nam de koning mee naar een bankje in de tuin om alle symptomen van de koning nog eens goed op een rijtje te zetten en te onderzoeken. De koning was blij dat hij even kon zitten om van de schrik te bekomen en zijn zere voet even rust te geven.
Nadat de hofgeleerde alles had onderzocht, wilde hij in zijn boeken gaan zoeken wat de koning nu toch kon mankeren. Hij zei de koning te blijven zitten tot hij terugkwam en de koning bleef braaf zitten genietend van het zonnetje.
Zoals dat vaak met geleerden gaat, toen deze eenmaal met zijn neus in de boeken zat vergat hij de koning. Die zat uren op het bankje tot de geleerde weer aan hem dacht. De koning was gewend om naar regels te luisteren en geleerden serieus te nemen, dus bleef al die tijd rustig zitten. Eindelijk kwam de hofgeleerde terug. De koning had inmiddels uren in het zonnetje op het bankje gezeten. Zijn gezicht was vuurrood verbrand, want de koning was niet gewend zolang buiten te zijn.
‘Ahum’, zei de hofgeleerde. ‘Ik denk dat ik weet wat het is. Kom maar mee naar het paleis.’
Hij ondersteunde de hinkende koning naar het paleis. Door het hinken stond zijn kroon scheef op zijn hoofd en met zijn vuurrode hoofd zag de koning er erg grappig uit. In de hal van de gang kwamen ze de koningin tegen. Deze zag de koning en moest heel erg lachen, maar omdat ze niet wilde lachen omdat de koning zo ongelukkig keek, probeerde ze haar lachen in te houden, waardoor ze ook vuurrood werd. De geleerde bekeek dat eens en noteerde in zijn hoofd: besmettelijk.
De koning en de koningin werden in bed gestopt en de hofgeleerde riep alle andere geleerden bij elkaar. Ze gingen in overleg wat er het beste kon gebeuren. Je kreeg dit van appelbomen en zon verergerde het proces en het was besmettelijk. Meteen werden er wetten gemaakt. Alle appelbomen moesten worden omgehakt in het land, de mensen moesten uit de zon blijven en elkaar niet aankijken, want alleen al door te kijken werd je al besmet.
De volgende dag werden alle bomen in de paleistuin en het hele land gekapt. Mensen bleven binnen uit de zon en keken elkaar niet meer aan als ze elkaar tegen kwamen.
Mensen werden heel somber, ze misten de vrolijkheid van de zon. Ze werden ziek, want ook de vitaminen van de appels misten ze. Alle vogels in het koninkrijk verdwenen, omdat ze geen bomen meer hadden om in te zitten en te zingen. Alles werd grauw grijs en verwaarloosd in het hele koninkrijk.
Echt In het hele koninkrijk? Nee niet in het hele koninkrijk. Ergens in een vergeten hoekje in de paleistuin stond nog een appelboom met een merel die elke ochtend zijn hoogste lied zong. De jongste prins was daar elke dag te vinden, terwijl de oudste zoons meer leerden over de mysterieuze ziekte die steeds verdere gevolgen had. Ze leerden nog meer regels te maken en heel streng te zijn in het belang van het volk.
De koning verveelde zich. Zijn zonen deden inmiddels al het werk, hij mocht niet naar buiten en als hij naar buiten keek lokte het niet om naar buiten te gaan. Op een dag zag hij zijn jongste zoon fluitend door het paleis lopen. Het was voor het eerst dat hij hem goed zag. Deze zoon zag er heel anders uit dan zijn andere zoons. Deze zoon zag er heel bruin en gezond uit. Hij liep stralend door het paleis en genoot duidelijk van zijn leventje. De koning werd nieuwsgierig en besloot zijn jongste zoon eens een poosje in de gaten te houden om te zien hoe hij zo vrolijk en gezond bleef. Hij achtervolgde zijn jongste zoon de tuin in en daar zag hij de vergeten appelboom. Inmiddels groeiden er al heel wat kleine appelboompjes aan de voet van deze boom, omdat er allemaal appels  op de grond waren gevallen die niet werden opgegeten. Het waren er te veel voor de jongste prins alleen.
De eerste neiging van de koning was boos te worden en te bevelen de boom om te hakken, maar toen hoorde hij de merel. Dit klonk zo mooi dat het zijn hart raakte. Hij voelde zich er helemaal warm en blij van worden. Hij zag dat op deze plek de zon nog lekker scheen en voelde die zachtjes door de takken met zijn zonnestralen over zijn huid glijden. De koning kreeg zin om te zingen. Hij had zich in tijden niet zo goed gevoeld. Hij stapte tevoorschijn en liep naar zijn jongste zoon. Hij keek hem recht in zijn ogen en zag in de ogen van de jongen zijn mooie zonnige hart, het hart dat hield van de zon, appelbomen en buiten zijn.
Hij omhelsde zijn zoon en ging naar binnen om iedereen uit het paleis naar dat plekje te brengen. De hofgeleerden schrokken eerst heel erg en de oudste  zoons hadden de neiging om de boom te laten omhakken, maar gelukkig kon de koning dat voorkomen. Nadat geleerden alles grondig hadden onderzocht en alle feiten op een rijtje hadden gezet, trokken ze alle wetten weer in. Er werden weer appelbomen aangeplant, de vogels kwamen weer terug naar het land en de mensen keken elkaar weer aan in de ogen, waardoor ze elkaars lichtjes konden zien.
Voortaan overlegde de geleerden eerst met de jongste zoon voordat ze overhaastte conclusies trokken.
Zo leefden ze nog lang en gelukkig.

Net als een radio zijn wij ook ontvangers. Het hangt van jouw frequentie af waar je op afgestemd bent.
We kennen allemaal de uitdrukking: met het verkeerde been uit bed stappen. Zo’n dag dat alles mis lijkt te gaan. Vaak ben je al somber of zelfs chagrijnig als je opstaat en alles lijkt daar op te reageren, waardoor je in een soort negatieve spiraal komt.
We hebben ook dagen met een gouden randje. Dan lijkt alles mee te zitten. Iedereen is vriendelijk en ondersteunend, alles lijkt moeiteloos te gaan. Zo’n dag waarop je vleugels lijkt te hebben.
Twee voorbeelden, de een van een lage frequentie en de ander van een hoge.
Is dat het lot? Zijn we afhankelijk hoe de sterren staan? Of kunnen we dat zelf creëren.
Er gebeuren in de wereld leuke en minder leuke dingen. De vraag is alleen: hoe ga je daar mee om.
Kijk je angstvallig naar het nieuws en geeft dat je het gevoel dat de wereld een slechte plaats is, waardoor jij wantrouwig en angstig wordt?
Of kijk je om je heen en geef je de mooie en leuke dingen aandacht en creëer je er meer van?
Voel eens na wat deze twee dingen met je energiepijl zouden doen. Geven ze je een hogere of lagere frequentie?
In elke situatie kun je voor frequentie verhoging kiezen. Zelfs als er vervelende dingen gebeuren.
Let op je gedachten. Welk verhaal vertel je jezelf over die situatie. Zorgen die gedachten of dat verhaal dat het allemaal nog naarder wordt of geeft het een beetje lucht en uitzicht op beter.
Hoe ga je met jezelf om? Hoe praat je in gedachten tegen jezelf? Ben je ondersteunend?
Kijk eens of je je eigen grootste fan kunt worden. Een fan moedigt aan, juicht toe, staat achter je, ook als het even niet lekker gaat. Hij is je grootste supporter en wil dat je alle talenten verder ontwikkelt en inzet. Hij geeft aandacht aan alle mooie dingen in en aan je.
Denk aan leuke dingen of aan dingen waar je van houdt. Je frequentie gaat meteen omhoog.
Als je gedachten steeds in negatieve cirkels ronddraaien, zoek dan afleiding. Ga iets doen wat fijn is, waardoor je je weer beter gaat voelen.
Als iets verkeerd is gegaan. Kijk dan wat er wel goed is gegaan, wat je de volgende keer anders zou kunnen doen en zie het als een goede ervaring die je wijzer maakt.
Schuld en schaamte geven de laagste frequentie. Zie hoe je dat stapsgewijs kunt veranderen.
Kies elke dag momenten die je blij maken, die je gelukkig maken. Liefde en dankbaarheid geven een hoge frequentie. Ga de natuur in als je er van houdt. Ga ademen, mediteren, bewegen, dansen, zingen, een dutje doen, dagdromen. Alles wat jou je beter doet voelen en let op je gedachten.
Kijk dan eens wat er dan gebeurd en hoe je de mensen om je heen onbewust beïnvloed.

Je bent deel van het grote geheel,
dus alles wat je doet of denkt is van betekenis.

Dat is de voettekst van mijn site.
Samen vormen we één geheel. Als jij verandert, verandert je omgeving met je mee.
Het maakt dat we allemaal een belangrijke schakel zijn in het veranderingsproces naar de nieuwe tijd.
Als je je dat bewust bent, kun je ook bewust gaan creëren.
Alleen al door te dagdromen over je wensen, je voor te stellen dat die al in vervulling zijn gegaan en de zintuiglijke sensaties daarvan te voelen, verandert je vibratie. Doordat je vibratie of resonantie verandert, trek je dingen aan met dezelfde vibratie of resonantie.

Hoe werkt dat die vibratie en die resonantie van ons lijf?
Denk maar eens aan nare dingen en merk hoe je lijf daar op reageert.
Denk daarna aan mensen waarvan je heel veel houdt of aan dingen waar je blij van wordt. Dan reageert je lijf meteen heel anders. Je stemming verandert ter plekke.
Soms kun je een gedachte net een klein beetje veranderen, waardoor het al beter voelt. We kennen allemaal het verschil tussen moeten en willen. Het wordt heel anders als je boodschappen moet doen of als je boodschappen wilt doen. Ook tijdens een dieet. Als je steeds denkt dat je iets niet mag eten, dan komt de rebel in jouw in opstand. Deze gaat er dwars tegenin en gaat alles eten wat zogenaamd niet mag.
Als je er een keuze van maakt, dan wordt het heel anders. Dan wil je bewust anders eten om een doel te bereiken. Misschien kun je het gevoel oproepen dat je krijgt als je je doel hebt bereikt (slanker of gezonder)  Ga dat helemaal ervaren. Dan heb je twee vliegen in een klap en gaat het diëten ineens een stuk makkelijker, omdat je je goed voelt.
Zo kun je spelen met je gedachten en er bewust mee omgaan, waardoor je lekkerder in je vel komt te zitten en makkelijker kunt creëren.
Bedenk eens hoe de mensen het zullen vinden als je een betere stemming hebt. Kijk eens hoe het hen beïnvloedt.
Het grappige is dat stemming, naast vibratie en resonantie, ook een woord is dat in de muziek wordt gebruikt. Een muziek instrument kun je stemmen, waardoor het vibreert en de juiste tonen geeft. Je lijf kun je dus ook stemmen. Dan geeft het een andere resonantie af aan de omgeving. Dan kan het gelijkgestemde mensen of dingen aantrekken.
Misschien val je in het begin uit de toon in je omgeving als je verandert. Zeer waarschijnlijk zet je dan een nieuwe toon in je omgeving of trek je een andere omgeving aan.

Het is niet zo dat je nu ineens positief moet gaan denken. Dat werkt niet. Speel eens met de gegevens. Hoe kun je je gedachten over precies hetzelfde net even anders maken? En ervaar hoe je je daar bij voelt.
Bij moeten zijn we slachtoffer, dan bepaald er iets buiten jou dat er iets moet gebeuren. Bij mogen heb jij de regie in handen en kun je keuzes maken.
Voel je je naar en heb je een slechte bui? Kijk eens welke gedachten je hebt en of je die een beetje kunt veranderen, waardoor de lucht meteen opklaart (we zijn nu ineens van de muziektermen in de termen van het weer beland).
Zijn je gedachten over jezelf liefdevol en ondersteunend?
Ga er eens mee spelen (vooral niet werken) en observeer je gedachten en wat ze met je doen. Maak het licht en luchtig
Voel dat jij het leven bent.
Zoals mijn koptekst van mijn website al zegt:
‘Don’t you know you’re life itself’
(regel uit: Wild as the wind van David Bowie)